Kabakgiller Hastalıkları Kitabı

Baskı Renkli

Kağıt Kuşe

Boyut 21.5x30 cm

Fungus bitkilerin tohumlarını, genç dokularını, toprak seviyesine yakın gövde dokularını, meyve ve kökleri infekte etmektedir. Hastalık belirtileri ve zararı infektelen bölgedeki bitkilere bağlıdır. Bitkiler fungal etmene karşı çimlenme ve genç dönemlerinde oldukça hassastır. Başlangıç belirtileri zayıf veya düzensiz çimlenme (çimlenme öncesi çökerten) şeklinde olabilir. Çimlenen fidelerde çimlenme sonrası oldukça duyarlı ve çökertene yakalanabilir. İnfektelenene fideler suyla ıslanmış gibi görülür ve bitki çöker. Tüm bitki bu devrede tamamen yok olabilir. Hastalık etmeninin gövde çürüklüğü, özellikle bitkiler genç dönemde iken bir çok tek yıllık ve tohum yatağı bitkilerin toprağa yakın olan gövdelerinde ortaya çıkar. Hastalık belirtileri toprak seviyesindeki gövde üzerinde suyla ıslanmış gibi leke şeklinde görülmeye başlar. Bitki dokuları yapış yapış olur. Lekeler gödeyi kuşadacak şekilde genişlerse, bitkiler yan yatabilir. Eğer patojen bitki tarafından engellenirse, lekeler kurur ve bitki tekrar sağlığına kavuşabilir. Netice itibari ile lekeler çökük ve kahverengi bir renk alır.

Çim: Pythium yanıklığı turf çimlerinin en agressif hastalıklarından biridir. Çimler çoğunlukla ölmekte ve nadir olarak iyileşirler. Yanıklık küçük, yuvarlak, kırmızı kahverengi lekeler olarak başlamaktadır. Çim yaprakları koyu bir yeşil, suyla ıslanmış bir görünümdedir ve fungusun pamuksu miseli cimlerin üzerini kaplayabilir.

Kabakgiller: Olgun bitkilerin toprak ile temas eden toprak üstü aksamlarısda fungusa hassastır. Özellikle hıyar ve diğer kabakgil bitkilerinde bu durum ortay çıkar. Yanıklık suyla ıslanmış bölgeler olarak ortay çıkar ve çürüyen meyvenin üzerinde lekeler genişler ve fungusun pamuksu beyaz miseli görülmeye başlar.

Mücadelesi

1 Hastalık ile bulaşık özellikle çoğalmada kullanılan yumru ve tohumların hastalıktan ari olmasına dikkat edilmeli.

2 Hastalığın bulunduğu alanlarda toprak dranajına önem verilmeli ve tarlada su birikmesine müsade edilmemeli.

3 Bitkiler sık dikilmeden kaçınılmalı ve havalanma iyi olacak şekilde dikimler yapılmalı.

4 Hastalık etmeninden korunmak için sanitasyon (teöizlik) işlemlerine büyük önem verilmeli, temiz saksı, alet, yetiştirme ortamaları 

ve toprak kullanılmalı.

5 Hastalıklı bitki artıkları inokulum kaynaklarının azalması yetiştirme ortamlarında uzaklaştırılmalı ve imha edilmeli.

6 Bitkilein yaralamaktan kaçınılmalı.

7 Sağlıklı bitkiler zayıf yetişen bitkilere göre infeksiyonlara daha dayanıklıdır.